แม้ชีวิตที่ผ่านมาไม่เป็นดั่งหวัง
ทุ่มเทยังไง เสียแรงเท่าไร
แม้จะล้มต้องไม่แพ้ยังคงยืนอีกครั้ง
เชื่อในความฝันสักวันต้องเป็นจริง
กูซุ่มซ้อมจนกูพร้อมสู้
ทำเพื่อท้องกูจะไม่ร้องอู้
ใจร้องบอกอย่าท้อไป
มึงต้องทำมันให้ได้อย่าไปท้อใจ
มึงต้องเดินไปบนทางที่ลำบาก
พร้อมกับเสียงคนวิจารย์พูดถากถางที่เข้ามา
อย่าไปสนคำพูดใคร
มีแค่ตัวมึงที่รู้ดีและก็ใครแม่งรู้มาก
มึงก็แค่ปล่อยให้แม่งรู้ไป
และก็เชื่อมั่นในตัวเอง
ถึงวันนี้ใครจะเชื่อหรือไม่เชื่อในตัวกู
ยังไม่ดังก็ต้องทำไม่ได้ตังก็ต้องทำ
มีบางวันที่กูซ้อมจนตัวเกร็ง
เริ่มจากศูนย์และซักวันกูต้องกลายเป็น
ตัวเต็ง ขึ้นบนเวทีปล่อยหมัดขวาออกโทรทัศน์
ให้พ่อแม่และพี่น้องกูได้เห็นและภูมิใจ
แบกกระเป๋าพร้อมเงินสดจากเทวี
หอบกลับบ้านให้พ่อแม่กราบลงเท้าและก็บอกท่านว่า
หลังจากนี้ละพ่อจะไม่ลำบากแม่ต้องสบาย
น้องต้องสบาย ผมขอสัญญาว่าทุกคนต้องสบาย
ก่อนที่จะตาย กูต้องรีบทำมันให้เสร็จซะ
ถึงจะเหนื่อยล้า ไม่เป็นไรหรอก
ตื่นมาตอนเช้าวิ่งอีก 10 โล
กลับมาลงนวมไปยัน 7 โมง
แม้ชีวิตที่ผ่านมาไม่เป็นดั่งหวัง
ทุ่มเทยังไง เสียแรงเท่าไร
แม้จะล้มต้องไม่แพ้ยังคงยืนอีกครั้ง
เชื่อในความฝันสักวันต้องเป็นจริง
ก้าวออกจากบ้านมา
หวังจะเอาความสำเร็จกลับมาบ้าน
อยากให้วันดีๆ มีมาบ้าง
ให้คนที่บ้านได้เห็นผ่านม่านตา
ตั้งใจ เพราะชีวิตมันไม่ง่าย
รอโชคชะตา นี่กูว่ามันไม่ใช่
ข่มใจตัวเองไม่ให้พ่าย
ยากแค่ไหนกูจะเอามาให้ได้
อุปสรรคมีไว้ให้ฝ่า
ช่างแม่งคำคนที่มาถางมาถาก
กล้าทำชีวิตให้มันดียิ่งกว่า
ดีกว่าถอนหายใจนอนก่ายหน้าผาก
กูต้องไปต่อ กูต้องเดินหน้า
ถึงแม้แข้งขาจะอักเสบ
กูล้มได้ และกูเจ็บเป็น
ประสบการณ์สอนไม่ได้
กูต้องเจ็บเอง
หัวใจ ไม่อาจมีสิ่งใดทำร้ายมากกว่านี้
หัวใจ ต้องไม่แพ้ ต้องไม่แย่ไปกว่านี้
หัวใจ เลือกจะไปเลือกจะทำแค่สิ่งดี
หัวใจ มันจะเต้นเพื่อคนข้างหลังนับจากนี้
แม้ชีวิตที่ผ่านมาไม่เป็นดั่งหวัง
ทุ่มเทยังไง เสียแรงเท่าไร
แม้จะล้มต้องไม่แพ้ยังคงยืนอีกครั้ง
เชื่อในความฝันสักวันต้องเป็นจริง
ล้มแรงเท่าไร แค่กายเท่านั้น
แค่ไม่ถูกฝัง สักวันความฝันที่วาดเอาไว้
จะเป็นจริง